Сьвіслацкія аркушы – Кастусь Каліноўскі

Гасцёўня

Даўнейшыя запісы

12.12.2011 14:36 Лашкевіч Жана Шаноўны Зьміцер! Беларускі рэспублікаснкі тэатр юнага гледача рыхтуе прэм'еру паводле "Хамуціуса" А.Куляшова. Я, як загадчык літаратурна-драматургічнае часткі, запрашаю вас да нас. Альбо 14 снежня а 19-й гадзіне, альбо 17 студзеня. Спадзяюся пазнаёміцца асабіста. Хачу папрасіць дазволу скарыстаць матэрыял Віктара Шукеловіча "Марыя і Канстанцін" у рэцэнзіі на спектакль і анонсавых матэрыялах на сайце і ў блогу тэатра (натуральна, са спасылкаю; мы людзі ахайныя і адказныя). Дзякую за сайт, які заслугоўвае самых высокіх словаў. Мой маб. +375 25 678 0273 Лайф Карыстайцеся, калі ласка. І вялікі дзякуй за цёплыя словы і за запрашэньне!

02.01.2011 12:28 Галіна І ўсё-ткі - Аб аўтару. Вы чыталі правіла для назоўнікаў, якія не азначаюць жывых істотаў. А назоўнік "аўтар" азначае жывую істоту, таму ён падпарадкоўваецца іншаму правілу, паводле якога назоўнікі мужчынскага роду другога скланення маюць у месным склоне канчатак -у, -ю: аб кавалю, аб сапёру, аб аўтару. Можаце пераправерыць скланенне слова "аўтар" у слоўніку Баршчэўскай А.Л. "Арфаграфічны слоўнік беларускай мовы", любое выданне: ці 2005 г., ці 2010 г. Яшчэ раз дзякуй Вам. Відаць па ўсім, Вы маеце рацыю. Абавязкова гэты пункт спраўджу. У маім (досыць дыхтоўным) дапаможніку Камароўскі Я. М., Мяцельская Е. С. Беларуская мова: дапаможнік для абітурыентаў, - Мн., 1993; такога правіла я чамусь не знайшоў. А на сайце ўжо змяніў спасылку на "Пра аўтара". Гэтак, здаецца, увогуле лепей...
Са святамі Вас!

27.12.2010 15:14 Сямён Cілаеў Дзякуй вялiкi за Baш сайт - i за садзейнічанне ў захаванні светлай памяці Кастуся Калiноўскага, i за Вашу паэтычную творчасць - працяг лепшых традыцый беларускай паэзіі. Чытаючы Вашы творы, не перастаю захапляцца чысцiнёй i прыгажосцю мовы маiх продкаў. Сам я з самага нараджэння жыву ў Сібіры, і мае бацькі тут нарадзіліся, і дзядуля таксама з'явіўся на свет далёка ад Беларусі. Аднак жа заўсёды прыемна i радасна калі не пачуць, дык хоць бы прачытаць цудоўнае ў сваёй прастаце беларускае слова. Жадаю Вам шчасця і далейшых творчых поспехаў у надыходзячым 2011 годзе! Шаноўны Сямён! Вам вялікі дзякуй на добрым слове. Мне вельмі радасна, што Вы, нарадзіўшыся і жывучы гэтак далёка ад Беларусі, дасканала валодаеце нашай мовай, захоўваеце яе ў сваім сэрцы. Вас таксама - з блізкім Новым годам і Калядамі. Усяго Вам самага лепшага. І - яшчэ раз дзякуй!

19.11.2010 21:56 Галіна Дзякуй за сайт! Асабліва за "Мужыцкую праўду", якую тут можна прачытаць цалкам.
Прачытала і пра Щэрбіны. А побач бачу - "Аб аўтары"... Паязды і побач не стаялі :)) Ну папраўце, калі ласка! Бо гэта як і Щэрбіны (трэба: аб аўтару). А паяздоў лепш не чапаць - яны на тэрыторыі цяперашняй Беларусі былі вядомыя значна раней за цягнікі (калі цягнікоў яшчэ ўвогуле не было), і азначалі некалькі вазоў, якія едуць разам, адзін за адным. Вялікі дзякуй за Вашыя заўвагі. Але ж назоўнікі другога скланення з асновай на [р] у месным склоне маюць канчаткі -ы. На ўсякі выпадак яшчэ раз спраўдзіў у дапаможніку. Так што памылкі тут няма. Але ўсё адно дзякуй Вам за неабыякавасць.

22.06.2010 20:22 МАРУСЬКА Цяпер зразумела.ДЗЯКУЙ!!!

12.06.2010 13:03 МАРУСЬКА Вялікі дзякуй за даступны матэрыял=)!!!!!!!!!!!!!!!!!! Але мне не зусім панятна пра Мураўёва???Мураўёў,які ўдзельнічаў у падаўленні паўстння гэта ж,здаецца,не былы дзекабрыст? Зразумела, Мураўёў-Апостал - гэта не ён. Але ён таксама быў дэкабрыстам. У маладыя гады. Пасля ад гэтага паспяхова адцураўся.

07.03.2010 03:39 sierzh Dziakuj! Pospiechau Vam.

01.02.2010 00:58 Ягор Рады што ёсць такі сайт. =)

03.11.2009 13:29 Наталья Корниловаhttp://www.kornilova.by Добрый день!
Приглашаю дружить и лично и сайтами!
Жду Вас в "Городке начинающих авторов "Веснянка" www( точка)kornilova(точка)by
Наталья, Минск.

17.10.2009 21:28 Кірыл Атаманчыкhttp://k-atamanchik.livejournal.com Дзякуй вам за вашу працу! Вельмі карысны сайт! Разьвівайцеся!

06.08.2009 02:02 Станіслаў Вось цікавы артыкул на Радыё Свабода пра Кастуся Каліноўскага.
http://www.svaboda.org/content/transcript/1789301.html

22.07.2009 00:42 Віктар Сапраўды цікава. Калі пан не будзе супраць, то некаторыя матэрыялы па Плятэру можна змясціць у кнізе, якую рыхтую да выдання. Спасылка гарантуецца. Чакаю адказу. Калі ласка. Я ня супраць.

11.07.2009 14:00 Fredhttp://www.smalensk.webstolica.ru Вітаю! Вельмі файны сайт! Я калісьці захапляўся Каліноўскім!

26.04.2009 13:54 Алесь Калі ласка падкажыце: дзе можна ўзяць матэрыял па тэме: Каліноўскі ў сучаснай гістарыяграфіі. Дзякуй. Можна паглядзець тут: Д. Карев. Повстанческое движение в Гродненской губернии. 1863-1864 гг. Брест: Академия, 2006. – 404 с. (историографическое предисловие). Шчыра скажу, менавіта па СУЧАСНАЙ гістарыяграфіі там вельмі мала. Але нічога больш пэўнага, акрамя таго, як самастойна разбірацца ў публікацыях 1990-х і 2000-х гадоў, прысвечаных паўстанню 1863-64 г. і асобе К. Каліноўскага, параіць не магу, бо спецыяльных артыкулаў гэткай тэматыкі пакуль не сустракаў.

16.04.2009 17:59 Свялана У мяне ёсць пытанне. Мая бабуля калісьці расказвала маёй маці, што К.Каліноўскі з'яўляецца нашым продкам. Дык вось пытанне: "Як я магу праверыць гэту інфармацыю?" Наколькі вядома, дзяцей у К. Каліноўскага не было. Таму, хутчэй за ўсё, у Вашым выпадку можна гаварыць толькі аб роднасных (сваяцкіх) сувязях.
Так ці іначай, магу параіць Вам правесці генеалагічнае даследаванне ў архіве. Гэта можна зрабіць самастойна, а можна замовіць такое даследаванне архіўным супрацоўнікам. Праўда, апошняе каштуе нямала.
Усе генеалагічныя дакументы (метрычныя кнігі etc.) па Гродзеншчыне захоўваюцца ў Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі ў г. Гродна. Па астатніх рэгіёнах Беларусі - у Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі ў г. Мінску. Звяртайцеся туды.
Кантакты ўсіх беларускіх архіваў можна знайсці на сайце "Архівы Беларусі" (http://archives.gov.by)
Удачы!

05.02.2009 05:03 helga Вельмі цікавы сайт. Буду прапаноўваць настаўнікам гісторыі для выкарыстання матэрыялаў на ўроках. Вялікі дзякуй!

18.01.2009 18:57 DEMON Вельми добры сайт.дзякуй

08.12.2008 18:40 Надзея Не перастаю захапляцца кожны раз,кали заходжу на ваш сайт и гляджу усё новае и новае........Дзякуй!!!!!!!!!!:)

Dim Дзякуй велiмi за гэты сайт! Вельмi прыемна, што на Беларусi ёсць людзi якiя паважаюць сваю краiну, яе гiсторыю ды маюць актыуную грамадзянскую палiтыку! Жыве Беларусь! Усім дзякуй!

27.11.2008 20:52 dziuny Дзякуй вялікі!
Гэта скарб для зацікаўленага...
Можа мой першы жыццёвы крок і пачнецца з прачытанага?

26.11.2008 15:18 Надзея Малайчынка!!!!!!!!! Дзякуй!! :) Вельми цикава!!

12.05.2008 20:21 гриша вау!

17.04.2008 19:20 Breter http://knihi.com/caropka/narbut.html
не ведаю можа Вам цiкава.
Вялiкi дзякуй за старонку.

05.03.2008 16:38 Ксюха Очень хорошая информация

18.02.2008 17:42 Памяцьhttp://bielarusnp.blogspot.com/2008/02/blog-post.html Пахаваньне Марыі Ямант на варшаўскіх Паванзкоўскіх могілках. Памерла ў Варшаве 3 верасьня 1908 году ва ўзросьце 66 гадоў. Раней дата сьмерці была невядомая беларускім гісторыкам.

16.01.2008 12:08 savos'http://www.Hramy.com http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-20.php3
iнфармацыя пра Рафаiла Калiноускага Дзякуй!

30.12.2007 22:21 Индраяhttp://indraja-rrt.livejournal.com Спасибо автору сайта за такой обширный подбор материалов (и за достойную позицию в дискуссиях). К сожалению, не могу поблагодарить на Вашем языке, но ещё пара таких сайтов, и уже буду свободно на нём читать ;) Спасибо Вам. И с наступающим!

20.12.2007 20:26 Раисаhttp://naiwen.livejournal.com Алекс, напишите на raisadobkach () yandex.ru
или найдите меня через мой ЖЖ.
Но я не гарантирую, что буду быстро отвечать.

19.12.2007 16:05 Алекс, г. Пинск Раиса, мне приятно с вами общаться, но правильно заметили, не в чужой гостевой. Я также профессионально занимаюсь историей Белоруссии, которая была частью России в 19 в., как вы знаете, поэтому могу привести массу доводов в свою пользу. Давайте подумаем, как можно пообщаться нам, может через e-mail. Тем более, Россия для меня родная страна

18.12.2007 23:21 Раисаhttp://naiwen.livejournal.com Алекс, тут чтобы ответить на ваше сообщение, надо целые исторические трактаты писать, мне как-то неудобно в чужой гостевой :) Ваше сообщение, к сожалению, является верхом антиисторического подхода - впрочем, очень распространенного в последнее время. Потому что исторические взгляды и события существуют в собственном историческом контексте, а не в контексте современной "ситуации в мире". Дело ж не в том, во что Я сегодня верю (я в своем уже не очень молодом возрасте верю, что надо честно работать на своем месте и никуда не рыпаться), а в том, во что верили ТЕ люди ТАМ и ТОГДА. Я вам еще раз объясняю: они верили искренне. Они были молоды (к вопросу о "взрослых людях" - не по 15, но по двадцать лет многим было... и многим не дали повзрослеть). Они были наивны. Они, вне всякого сомнения, ошибались. Вот вы сейчас сидите за компом сто пятьдесят лет спустя и уже знаете о том, что они тогда ошибались, что за ними типа пришел Ленин и перевернул все вверх тормашками... а они, дураки, тогда этого еще не знали. И, как человек, профессионально занимавшийся историей России в девятнадцатом веке, могу вас заверить, что просто так от балды невозможно группе людей взять и поставить громадную страну вверх тормашками. Если страна встала вверх тормашками, значит в ней хватало внутренних проблем. Боюсь, что в формате гостевой подробнее я вам на эту тему ничего рассказать не смогу.

18.12.2007 13:14 Алекс, г. Пинск Раиса, Вы сами верите в свои слова? Какое революционное братство, какая общая свобода? Вы не видите ситуацию в мире? Повсеместно идет диктат силы, и это в 21 веке! Так, что говорить про те времена? Можно накормить этой высокопарщиной 15-летнего юнца, но здесь же взрослые люди... Плохо, что вы не понимаете очевидного, тем более с Москвы... Вам мало было Ленина и К, когда вашу же страну повставили вверх тормашками?

16.12.2007 11:05 Раисаhttp://naiwen.livejournal.com (не выдержав)
Алексу: про французов и прочих иностранцев, вы правда не понимаете? Они боролись, надо полагать, за общую свободу, революционное братство, счастье свободных народов. За все то, что в разные времена борются идеалисты во всем мире. А за что сражался сам Врублевский и сотни других иностранцев семь лет спустя на баррикадах Парижской коммуны, вы не знаете?
Можно, конечно, считать, что эти люди были наивны и ошибались; можно говорить о том, что в пылу борьбы и взаимной эскалации насилия многие переступали границы. Но почему априори обвинять в нечистых намерениях? Почему не исходить из презумпции невиновности, так сказать?
И - да, конечно, это гражданская война. Со всеми вытекающими. Но вы почему-то ответственность за эту гражданскую войну возлагаете исключительно на одну сторону. А автор сайта - видимо, на другую. Просто современный "антиреволюционный мейнстрим" достал настолько, что хочется из принципа встать на противоположную сторону :(
Авторы сайта, извините за неуместное вмешательство.. Полностью с Вами согласен.

15.12.2007 13:19 Алекс, г. Пинск Истязания и издевательства над неугодными со стороны повстанцев начались еще до казни первых ксендзов Муравьевым, прошу не путать. Еще можно как-то понять местных жителей, когда они тут подняли восстание, но, простите меня, что не хватало иностранцам, когда они поперлись в эти отряды? У Духинского и Врублевского в отрядах были французы-вешатели. за какую такую они идею боролись? Или они "перепутали" страну?

14.12.2007 14:48 Алекс Оригинальный комментарий автора - а кто признавал это "революционное правительство"? А если я завтра объявлю себя "революционным министром" и начну вешать неугодных? Любое государство обязано себя защищать от попыток сепаратизма и раскола и в данном случае сравнение действий Муравьева с действиями повстанцев неуместно. И уже давно следует признать, что это было не восстание, а натуральная гражданская война. Вообще-то практически в ЛЮБОМ более-менее длительном восстании присутствуют элементы гражданской войны. И ни одно повстанческое правительство не признается всеми поголовно (если оно только не победит). Государство должно себя защищать. Но делать это методами Муравьева - подло и цинично. И сравнение действий повстанцев с действиями Муравьева очень даже уместно. Или по-вашему инсургенты должны были спокойно наблюдать за жестокостями карателей и их пособников?

09.12.2007 18:07 Раиса, г.Москваhttp://naiwen.livejournal.com Большое спасибо, отличный сайт!
Но таким лингвистическим идиотам, вроде меня, трудно читать без перевода. Вот если бы вы могли хотя бы часть материалов переводить на русский язык. Но я понимаю, что хочу слишком многого :)
В любом случае - молодцы. Спасибо Вам за внимание и добрые слова.
На этом сайте на языке оригинала (русском) опубликован ряд архивных документов и работа советского историка Смирнова, есть также краткая биогрвфическая справка (Summary) о Калиновском. Создание же полноценной русской версии пока не планируется.

08.12.2007 14:55 Маскаль Документальной информации много, вопрос в том, как ей пользоваться... Вам привести полностью присягу на повстанцев? Или привести список жертв повстанческих жандармов-вешателей? Почему все зациклились только на одной стороне этого восстания и не хотят видеть другую? Вроде прекрасно об этом написал В. Хурсик в своей книге "Трагедыя белай гвардыі...", прямо называая Каліновского террорістом. В том то и дело, что любое историческое событие или явление может быть рассмотрено с разных сторон. Опоганить можно все, даже самое святое. Существование в рядах повстанцев жандармов, которые обязаны были исполнять приговоры, вынесенные революционным правительством, - факт известный. Жесткость повстанцев была ответом на жесткость Муравьева, коего некоторые всячески прославляют. Восстание -- это не романтика, это -- ВОЙНА. У меня, к слову, не повернется язык осудить инсургентов, повесивших священника Конопасевича. Этот, с позволения сказать, священнослужитель отметился, например, тем, что насыпал песка в рот пленному раненому повстанцу, просившему пить. Очень по-христиански, не правда ли? Полагаю, такие случаи были далеко не единичными.
Теперь что касается характера восстания. Где Вы встречали утверждение о том, что оно было БЕЛОРУССКИМ по характеру? Боюсь, не на этом сайте. В те времена белорусское национальное движение находилось еще в зачаточном состоянии. Потому и присягало большинство повстанцев на верность Польше, и большинство повстанческих документов составлялось по-польски. Да и основной центр был в Варшаве. Но в отличие от предыдущих двух восстаний, в 1863 году в рядах инсургентов уже были люди, воевавшие не за Польшу в границах 1772 г. а за самостоятельное существование Литвы-Беларуси. Их было еще немного, но они были. И возглавлял "сепаратистов" (так их называли поляки) К. Калиновский. Независимость Беларуси действительно зарождалась именно в недрах во многом еще польского восстания 1863 г. Потому нам столь интересно это восстание, а также личность человека, который впервые за долгие столетия возглавил борьбу белорусов за свое "я". А что касается "террориста", до такого, если память не изменяет, не докатилось даже официальное обвинение...

06.12.2007 18:01 Маскаль Спасибо Белому за его статью от 25.05.07. Хоть одна правдивая информация в этом море лжи о "восстании". О какой "незалежнасці Беларусі" идет речь, когда повстанцы принимали присягу на верность польскому трону; когда герои вроде Врублевского и Калиновского залили кровью своих же соотечественников белорусскую землю? Если Вам угодно считать информацию, основанную на документальных свидетельствах, морем лжи - Бога ради...

28.10.2007 23:00 Ultrabelarushttp://liveinternet.ru/users/ultrabelarus Вялізны дзякуй за такі выдатны сайт!
Падла гісторык хацеў мяне засадзіць, даўшы рэферат "Насельніцтва Беларусі ў час паўстання", а тут столькі карыснай інфы апынулася.
Дзякуй яшчэ раз!

25.10.2007 09:22 Янка Яны былі сваякамі, але не братамі. Паходзілі з роду Каліна (16 ст).
Былі добра знаёмымі.

25.10.2007 08:58 Алесь Так Рафвiл Калiноускi брат Кастуся стау Пасля сiбiрскай ссылцы заснавальнiкам кляштара босых кармелiтау у мястэчку Вадовiцы пад Кракавам (у тыя часы Аустра-Вугоршчыны ) дзе пазней нарадзiуся Ян Павел II . Хто ведае можа гэты кляштар i спрычынiecя да духоунага подзьвiгу бодучага пантыфiка

25.10.2007 08:47 Дзянісhttp://www.hramy.com Брат Кастуся Каліноўскага ён усё ж такі!

Św. Rafał Kalinowski (właściwie Józef Kalinowski) (ur. 1 września 1835 w Wilnie - zm. 15 listopada 1907 w Wadowicach) - polski karmelita bosy.
Pochodził ze szlacheckiej rodziny herbu Kalinowa.Po studiach w Wilnie i Petersburgu zdobył tytuł inżyniera i stopień porucznika. Wziął udział w powstaniu styczniowym i 24 marca 1864 roku został aresztowany i skazany na karę śmierci. Następnie karę śmierci zamieniono na 10 lat katorgi na Syberii.
W roku 1874 po zwolnieniu z wygnania, był wychowawcą w Paryżu Augusta Czartoryskiego. W roku 1877 wstępił do zakonu karmelitów bosych w Grazu w Austrii, przyjmując imię zakonne Rafał od św. Józefa. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 stycznia 1882 roku. Zmarł w klasztorze w Wadowicach i został pochowany na cmentarzu klasztornym w Czernej.
22 czerwca 1983 roku w Krakowie Jan Paweł II, beatyfikował o. Rafała Kalinowskiego. Ostateczna kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego dokonała się 17 listopada 1991 roku.
14 września 2007 r. Senat RP podjął uchwałę w sprawie uznania św. ojca Rafała Józefa Kalinowskiego za wzór patrioty, oficera, inżyniera, wychowawcy i kapłana-zakonnika (MP z 2007 r. Nr 64, poz. 724).

16.09.2007 22:40 Ірынка дзякуй вялікі!

25.05.2007 09:00 Белый Россhttp://belarus.nb-info.org/articles.php?id=2005 ПАЛАЧ ИЛИ ГЕРОЙ?
Личность графа Михаила Николаевича Муравьева – один из наиболее дискуссируемых моментов белорусской истории. В советское время личность его оценивалась сугубо отрицательно. «Царский сатрап», «вешатель», «кровожадный убийца» – далеко не полный список эпитетов, которыми награждался Михаил Николаевич в советских учебниках. Демонизация его личности продолжилась и после развала Советского Союза, когда его характеризовали исключительно старыми заезженными штампами, не утруждая себя объективной оценкой его жизни, деятельности, роли в жизни белорусского народа и подавлении польского восстания. Отдадим же дань справедливости и попытаемся оценить личность этого незаурядного человека без предубеждения.
Михаил Николаевич Муравьев родился 1 октября 1796 года в Петербурге, в семье морского офицера. Жизненный путь его начался так же, как и у множества других молодых дворян того времени – университет, военная служба, участие в войне с Наполеоном. Учась в Московском университете, он организовал Московское общество математиков, затем, вместе с отцом, училище колонновожатых (штабных офицеров) – прообраза будущей Академии Генерального штаба. Пятнадцати лет отроду, юноша участвует в Отечественной войне 1812 года. За участие в Бородинском сражении получил свой первый орден – Владимира IV степени с бантом. В этом сражении был ранен ядром в ногу, а после излечения, в 1813 году участвует в битве под Дрезденом.
Увлечение тайными обществами, характерное для молодых людей того времени, не минуло и Михаила Николаевича. В 1816 году, он вступает в «Союз благоденствия», где вместе со своими товарищами во время страшного голода в Смоленской губернии организовывает в Рославльском уезде широкую помощь голодающим.
После радикализации декабристского движения, когда в устав «Союза» Пестелем был внесен пункт о цареубийстве, Муравьев, несогласный с этим решением, покинул ряды декабристов. За участие в «Союзе», был арестован, но полностью оправдан, впоследствии ходатайствовал перед Государем за своих осужденных товарищей.
В 1826 году назначается вице-губернатором Витебской губернии, чуть позже – губернатором Могилевской, потом Гродненской губернии. С этого момента судьбы Белоруссии и Михаила Николаевича переплетаются теснейшим образом. Вскоре после его назначения вспыхивает первое польское восстание.
Необходимо сказать, что согласно решениям международного Венского конгресса 1814-15 годов, мировое сообщество признало раздел Польши между Россией, Австрией и Пруссией. При этом российское правительство постаралось максимально учесть интересы поляков: было создано польское национально-территориальное образование Царство Польское со своим парламентом и войском, польский язык был доминирующим в повседневной жизни, делопроизводстве, судах и т.д., Александр I дал Польше конституцию, которую Николай I стремился соблюдать. Можно сказать, что ни одно национальное меньшинство империи не имело таких преференций, которые имели поляки. Проводились дороги, возникали фабрики и заводы, умножалось количество учебных заведений, открылся в Варшаве университет.
Несмотря на это, в 1830 году вспыхивает восстание, естественно, активно поддерживаемое западными державами, стремящимися использовать его для ослабления России. Цель восстания – восстановление независимости Польши, однако, повстанцы желали не только отделения от России, но и присоединения к Польше белорусских и литовских земель. Однако белорусы не сильно стремились в «Великую Польшу», в народном сознании еще жива была память о притеснениях и унижениях белорусов со стороны поляков-католиков в Речи Посполитой и том, что только воссоединение с русским народам спасло белорусов от окончательного ополячивания и исчезновения как этноса.
В это критическое время М.Н. Муравьев ведет себя грамотно и решительно. Во время польского мятежа Муравьев состоял при штабе армии и успешно действовал против малолюдных банд в губерниях Витебской, Минской и Виленской, занимаясь вместе с тем производством следствия о политических преступниках и устройством гражданского управления в Западном крае.
Ликвидация польских банд с радостью была воспринята русским и белорусским народом, ну а мировая «демократическая общественность», как всегда подняла страшный визг о «нарушениях прав человека», подоплеку которого вскрыл великий русский поэт свободолюбивый А.С. Пушкин в стихотворении «Клеветникам России» (1831 год):
За что ж? ответствуйте: за то ли,
Что на развалинах пылающей Москвы
Мы не признали наглой воли
Того, под кем дрожали вы?
За то ль, что в бездну провалили
Мы тяготеющий над царствами кумир
И нашей кровью искупили
Европы вольность, честь и мир?
В 1835 году Муравьев назначен губернатором Курской губернии, затем его карьера идет в гору: он занимает ряд руководящих должностей, с 1850 – член Государственного совета, в 1850-1857 – вице-председатель Русского географического общества (а фактически – председатель, потому что этот пост лишь номинально занимали Великие Князья), в 1857 году становится министром государственных имуществ. В этих должностях он формируется, как профессиональный администратор с собственным взглядом на проведение аграрной реформы. Им совершаются экспертно-ревизионные поездки, в которых он характеризуется как жесткий, принципиальный и неподкупный чиновник. После ревизионных поездок Муравьев приступает к разработке вопроса об отмене крепостного права и в конце 1857 г. подает в Секретный комитет по крестьянскому делу записку «Замечания о порядке освобождения крестьян».
Между тем, в Польше снова начали сгущаться тучи. За тридцать лет, протекших со времени восстания при императоре Николае Павловиче, мало что изменилось. Император Александр ІІ всячески благоволил к краю: было даровано прощение полякам, замешанным в мятеже 1830-1831 гг., как бежавшим за границу, так и находившимся в ссылке. Наместник в крае князь Горчаков испрашивал все новые и новые милости полякам. По его представлению государь назначил начальником всех школ в царстве Польском поляка Велепольского. В Варшаве решено было учредить особый государственный совет для обсуждения важнейших дел, в губерниях же и уездных городах – особые советы из выборных лиц для заведования городским хозяйством. Все внутренние дела, касавшиеся управления, почты, суда, просвещения и веры, были сосредоточены в руках самих поляков. Однако, все это ни к чему не привело: в Польше снова начались беспорядки, переросшие в мятеж, поляки опять стали стремиться не только отделиться от России, но и захватить западнорусские (белорусские и украинские) земли с православным населением.
Совершенно абсурдными являются попытки некоторых недоумков представить восстание 1863 года как «белорусское». Белорусский народ, несмотря на все усилия мятежников, не пошел за ними, четко отделив свои национальные интересы от интересов польских, и всемерно помогал царским войскам. Достаточно вспомнить народные караулы почти в каждой белорусской деревне, нападения белорусских крестьян на отряды мятежников, сообщение о местонахождении этих отрядов царским войскам. Поэтому неудивительно, что количество крестьян, поддержавших восстание в белорусских губерниях, было пропорционально количеству поляков в них. Белорусский же крестьянин и русский солдат бок о бок встали на защиту своей земли и своего народа от польских убийц, от попыток присоединения белорусских земель к Польше.
Между тем, польские повстанцы занимались самым настоящим террором на белорусских землях. Отряды «жандармов-вешателей» (да-да, именно вешателей, именно в таком контексте впервые возникает это слово) и «кинжальщиков» терроризировали мирное население, убивая белорусских крестьян, священнослужителей, все тех, кто был лоялен России и не желал присоединяться к восстанию, некоторые группы «кинжальщиков» возглавлялись изменившими присяге офицеры царской армии польского происхождения и католическими ксендзами. Например, ксендз Мацкевич был начальником одной из банд «жандармов-вешателей» и лично совершал убийства. Общее число жертв «кинжальщиков» по меньшей мере в 10 раз превышает количество казненных участников восстания. В. В. Комаров, в своей речи при закладке памятника М. Н. Муравьева, определяет число убитых вешателями и кинжальщиками в Литве в 850 человек. Только в поминальнике Виленского православного Пречистенского собора жертв «вешателей» записано более 300 человек. Стоит отметить, что вешатели и кинжальщики свирепствовали и в самом Царстве Польском.
Поляки также всячески стремились к тому, чтобы восстание охватило все губернии, когда-то бывшие под властью Польши: французский император Наполеон ІІІ, поддерживавший восстание, говорил, что при восстановлении Польши в нее будут включены все те местности, где была пролита кровь. Поэтому мятежные шайки появились даже в местах, сплошь занятых русским населением, к великому его изумлению: в окрестностях Киева, в восточной части Волынской губернии, в Могилевской и Витебской губерниях.
Многие ощущали ситуацию как стояние России на краю гибели.
И в этот момент император Александр II принял единственно спасительное решение — назначил виленским генерал-губернатором одного из достойнейших и преданнейших государственных деятелей – Михаила Николаевича Муравьева. В Вильну Муравьева отправили потому, что о Варшаве уже никто и не думал, Польша считалась для России потерянной, и все, чего хотели добиться, — это удержать Западный Край, удержать русские земли, от порабощения их поляками. С появлением в Вильно Муравьева и мятежники, и растерянные до сих пор сторонники русской власти увидели наконец-то ту силу, которая способна подавить мятеж. Вопреки либеральным истерикам, Муравьев не чинил никаких зверств, он просто заставил работать и исполняться существующие законы, предусматривавшие наказание за грабежи, бунт и подстрекательство. Число казненных известно с точностью до одного человека: за все время подавления восстания 128 человек. Наверное, нигде в мире восстания не подавлялись со столь малым количеством казненных. Достаточно вспомнить число жертв «просвещенных англичан» в ходе подавления восстания в Индии или англо-бурской войны, где впервые в истории устраивались концлагеря для мирного населения; число жертв «демократических американцев» во время подавления восстаний на Филиппинах в 1899-1901 гг. и на Кубе в 1898-1902 гг. и т.д., как становится очевидной та гуманность и бережное отношение к человеческой жизни, свойственное русскому народу, с которым подавлялось восстание поляков.
Муравьев знал, что чем решительнее возьмется за подавление мятежа, тем скорее и с меньшим числом жертв его подавит. Прежде всего, он обложил большими военными налогами имения польских помещиков, рассуждая, что раз они давали деньги на мятеж, то должны предоставить средства и на его усмирение. У тех же польских помещиков, которые были более замечены в поддержке мятежа, были отбираемы имения в казну. Таким образом, мятеж лишился тех денежных средств, которые его поддерживали. Шайки повстанцев Муравьев преследовал без устали, и вскоре все они были переловлены.
К участию в подавлении восстания Муравьев призвал верное царю белорусское крестьянство; крестьяне с приездом в Вильну Муравьева сами стали представлять начальству пойманных ими повстанцев. Муравьев не так строго относился к простым повстанцам, как к мятежникам из высшего сословия — дворянам и ксендзам. Он казнил несколько знатных панов, а также несколько ксендзов, взятых с оружием в руках или подстрекавших свою паству к мятежу. Всем этим Муравьев показал свою решительность и в несколько месяцев подавил мятеж, чем и доказал правильность усвоенного им плана действий.
Муравьев хорошо понимал, что недостаточно подавить восстание вооруженной рукой, что надо сделать так, чтобы оно навсегда стало невозможным. Он видел, что поляки составляют в западных губерниях лишь ничтожное меньшинство, что большинство жителей в них (кроме Ковенской губернии, населенной литовцами) состоит из православных малороссов и белорусов, что и в числе католиков этих губерний немало русских (особенно белорусов). Только вековая зависимость этих русских крестьян от поляков-помещиков и евреев-арендаторов, только вековой польский гнет сделали их робкими и забитыми. Для Муравьева было ясно, что нужно во что бы то ни стало поднять русское народное сознание в этих загнанных русских крестьянах.
Когда Муравьев ближе ознакомился с условиями жизни крестьян северо-западного края, то он увидел, что Положение 19 февраля 1861 года почти не изменило их тяжелого состояния. Многие польские помещики, ввиду ожидавшегося освобождения крестьян, заблаговременно заменили находившиеся в пользовании крестьян земли худшими, которые потом и достались им в надел. Много крестьян и совсем было обезземелено. Это положение было закреплено и уставными грамотами, составленными мировыми посредниками-поляками.
Муравьев распорядился закрыть мировые посреднические учреждения и взамен их образовал из русских чиновников особые поверочные комиссии, которым и поручил пересмотреть уставные грамоты: возвратить крестьянам отобранные у них земли, наделить землей обезземеленных крестьян, оценить крестьянские надельные участки по действительной их стоимости. Только теперь, благодаря Муравьеву, крестьяне западного края почувствовали великое благодеяние, оказанное крестьянству царем-освободителем 19 февраля 1861 года.
Устроив хозяйственное благополучие западнорусских крестьян, Муравьев обратился к другим заботам о них. Еще при его предместнике были открываемы для крестьян народные училища, в которых за недостатком учителей учило по преимуществу местное православное духовенство, часто в своих домах. Муравьев исходатайствовал деньги и на постройку зданий для школ, и на жалованье учителям. Для подготовки преподавателей открыта была в местечке Молодечне (Виленской губернии) первая в России учительская семинария.
Очень много он сделал и для православия в западном крае: вместо ветхих и убогих деревянных церквей во многих приходах – городских и сельских – были устроены на испрошенные им деньги прекрасные каменные храмы, древние храмы и монастыри западного края, лежавшие в развалинах или находившиеся в запущенном виде, были восстановлены в должном величии.
1 мая 1865 года Муравьев был уволен с должности генерал-губернатора Северо-Западного края, причем, возведен в графское достоинство. В апреле 1866 года Муравьев был назначен председателем верховной комиссии по делу Каракозова. 31 августа того же года он умер. В 1898 году ему воздвигнут в Вильне памятник.
Как мы видим, роль М.Н. Муравьева в жизни западнорусских земель огромна. Он не только отстоял белорусский народ, спасши его от захвата поляками и насильственной полонизации и католизации (как это случилось уже в 1922-1939 гг.), но и устраивал социальное благополучие белорусов, развивал образование и проводил множество других необходимых краю мероприятий, которые обеспечат ему почет и признательность еще многих поколений белорусов. Имя Муравьева – это имя геройства, доблести, бескорыстного и честного служения своему Отечеству и пример для подражания для всех патриотов.
Отличный пример идеализации и обеления одиозного исторического деятеля. Что ж, многие у нас склонны идеализировать даже Сталина. Мастерски обойдено предательство декабристов (интересно, за какие заслуги всего через год после Сенатской площади бывший декабрист становится вице-губернатором). "Забыто" то, что этот "благодетель крестьян" ушел в отставку в знак протеста против проведения крестьянской реформы и т. д.
Да, несмотря на всё это, для имперской России Муравьёв - герой. Но для независимой Беларуси, возрождение которой фактически и началось в недрах восстания 1863 г., - он, безусловно, жестокий палач, по приказаниям которого совершались публичные казни, сжигались за поддержку повстанцев целые деревни, могилы инсургентов заливались, извините, фекалиями...
Вообще, как мне кажется, вся эта "дискуссия" вызвана к жизни исключительно отношением оппонентов к судьбе Беларуси. Одни хотят видеть свою страну независимой частью европейского сообщества, разговаривающей на родном языке, гордящейся своей историей. Другие же спят и видят Беларусь в составе России. Если Вы принадлежите к последним - Ваше право. Но имейте элементарное уважение к своим оппонентам. Поскольку большинство этих "недоумков" имеют высшее образование и даже ученые степени.
А тепер хочу обратиться ко всем посетителям сайта. Гостевая книга - не место для публикации своих статей, как это некоторым показалось. Если Вы хотите представить Вашу статью к публикации на сайте - присылайте её по электронной почте. Впоследствии подобные сообщения будут удаляться.

19.05.2007 15:12 Ганна Звездзінаhttp://www.dubus.by Чаму ў падручніках па гісторыі цяжка знайсці праўду? Беларусь мае шмат выдатных дзеячаў, якіх сапраўды можна назваць беларускімі героямі (Напраклад, Е. Полацкая, К. Тураўскі, Ф. Скарына, Л. Карповіч, А. Філіповіч, С. і Л. Зізаніі, К. Астрожскі, Г. Каніскі і інш.). Вядома, што кожнай нацыі патрэбны свае зоркі, але чаму мы робім людзей беларусамі зусім не беларусаў, ды яшчэ і героямі?
У беларускую гісторыяграфію і ў свядомасць многіх беларусаў увайшло ўяўленне, што Кастусь Каліноўскі ўзначаліў “беларускае” паўстанне 1863 года. На самой справе, Каліноўскі называў сябе Вінцэнтам, а сваё другое імя – Канстанцін - не ўжываў ні ў афіцыйнай, ні ў асабістай перапісцы. Род Каліноўскіх паходзіць з карэннай польскай Мазовіі. Сам Вінцэнт марыў аб аднаўленні Вялікага княства Літоўскага. Упершыню В. Каліноўскага “зрабіў” Кастусём і нацыянальным героем беларусаў Вацлаў Ластоўскі.
Акрамя таго, паўстанне 1863 года Вінцэнт не ўзначальваў, бо адзінага кіраўніка ў паўстанцаў не было. Усім вядома, што беларускае сялянства не падтрымала паўстанне, але забываем, што шляхта была польскай. Гэта значыць, што і паўстанне было польскім. Беларускаму народу марыць аб аднаўленні ВКЛ ці Рэчы Паспалітай было тое ж самае, што жадаць пазбаўлення правоў. Беларускі (рускім ён сябе называў) праваслаўны народ марыў аб тым, каб землі, дзе яны жылі, увайшлі ў Расійскую імперыю. Гэта было збаўленнем для вернікаў Праваслаўнай Царквы.
Нельга забываць, што сённяшнее разуменне слова “беларус” і ў 19 стагоддзі зусім рознае. Людзі часцей называлі сябе палешукамі, ці тутэйшымі, гледзячы ад таго, у якіх мясцінах пражывалі. На той час яшчэ не склалася самавызнання будучага беларускага народа.
Са школьнай лаўкі нас вучаць, што “Мужыцкая праўда” – першая беларуская газэта. Ці так на самой справе? Гэта быў пракламацыйны лісток, які пакідалі на дарозе. Сяляне падбіралі паперку ды ўжывалі ў быце.
Вось як з актыўнага дзеяча польскага народа зрабілі беларускага героя. Я параіў бы Вам пачытаць артыкул слыннага беларускага навукоўца М. Біча "Пошук ісціны ці шальмаванне" // Голас Радзімы, 1997, 11,18 снеж., напісаны ў адказ на публікацыі У. Казберука, сугучныя Вашай. Магчыма, гэта пераканае Вас у адваротным...

04.05.2007 21:38 Майя Доброго времени суток. Очень приятный и неожиданный сайт. порекомендовала в "Новостях" делать ссылки на упоминающиеся разделы, а то я так и не могу найти "постац1" =) Спасибо за внимание! Раздел "Постаці" ищите в рамках нашего проекта "Кастусь Каліноўскі" (http://kalinouski.arkushy.by). В меню есть ссылка на него.

19.04.2007 11:32 Клон Зь1трок! Трэба неяк застацца пасля працы 1 падрабязна пазнаем1цца з ус1м зместам. "Праляцеушы", з новых вершау мяне крануу верш "Прабачэння" 1 пра тое. што у кожнага чалавека свая прауда... Мне усе ц1кава.
Усяго табе добрага. Да сустрэчы. Дзякуй!

04.04.2007 23:23 Валошка Дзякуй. Больш слоў няма.

10.03.2007 23:25 Дзяцюк Дзякуй вялікі вам за гэты сайт.

Кнігу з серыі «Гісторыка-літаратурныя помнікі», «Беларускі кнігазбор», - ( Кастусь Каліноўскі. За нашаю вольнасць. Творы, дакументы / Уклад., прад., паслясл. і камент. Г. Кісялёва – Мн.: «Беларускі кнігазбор», 1999. – 464 с. ) я купіў адразу як толькі яна паступіла ў продаж. І вось толькі зараз выпадкова патрапіў на ваш сайт пра нашага беларускага нацыянальнага героя Кастуся Каліноўскага. Шкада толькі, што ня ўсе матэрыялы і фота з гэтай кнігі ёсьць на вашым сайце.

Ёсьць гэткія людзі, якія падобна Ісусу Хрысту, ідуць на сьмерць за свой народ. Яны нацыянальныя героі! Няхай яны загінулі, але разумныя і дальнабачныя ўчынкі герояў і нават іх смерць - гэта Знак, Стрыжань, Нацыянальны Сьцяг . Іх жыцьцё і сьмерць з''яўляюцца той наймагутнай сілай-сымбалем вакол якой аб''ядноўваецца і арганізуецца ўвесь народ на працягу стагоддзяў, сілай што натхняе і наступныя пакаленьні.

«Нямаш, браткі, большага шчасця на гэтым свеце, як калі чалавек у галаве мае розум і науку». (с) Яська-гаспадар з-пад Вільні

"Рук ахвотных і сягодня ў нас даволі, но з голымі рукамі не ісці на штыкі маскоўскія. Ронд польскі і яго чыноўнікі павінні добра над гэтым падумаць, грошы ў нас будуць, бо мы знаем патрэбу таго, бо мы маем спосабы на тое. Но каб за нашы грошы мы мелі што ў рукі ўзяці, Ронд польскі гэтаму зарадзіць; а калі натрапіць перашкоды, то пры памоцы Бога і свайго права, упісанага ў нашых грудзях, усё з часам пераможа. Ты, аднак, Народзе, не дажыдайся, да з чым можаш ідзі ваяваці за свайго Бога, за сваё права, за сваю хвалу, за сваю бацькаўшчызну. Для цябе ўсё можна: нож, сякера атрута; гэта твае спосабы, бо табе, як таму мужыку нявольнаму, бяспраўнаму, не прызнаюць права самаабароны, бо табе нічога не можна. А калі народы загранічныя, з дзіва разінуўшы рот, скажуць: "шалёныя", Ты, народзе вялікі і чэсны, праўдай ім адкажы, што яны таму прычынай, што гэта на іх сумленне цяжкім грэхам ляжа". (с) Яська-гаспадар з-пад Вільні

"Вар'яцтву мужных пяем мы славу!

Вар'яцтва мужных – вось жыцьця мудрасць! Саколе сьмелы! Быў моцны вораг, у бойцы лютай ты сьцёк крывёю... Харобры Сокал! Але час будзе - крыві жа кроплі тваёй чырвонай, як іскры, ўспыхнуць ў жыцьця цямрэчы, шмат сьмелых сэрцаў яны запаляць, вар'яцкай прагай сьвятла і волі!

Няхай памёр ты!.. Ды ў песьнях сьмелых і моцных духам жывым ты будзеш ужо назаўсёды, як сьцяг свабоды, ты будзеш покліч ім ганарлівы да сьветлай долі, да перамогі!

Вар'яцтву мужных пяем мы песьню!.. "

«Но як дзень з ноччу не ходзіць разам, так не ідзе разам наука праўдзіва з няволяй маскоўскай. Дапокуль яна ў нас будзе, у нас нічога не будзе, не будзе праўды, багацтва і ніякай наукі, - адно намі, як скацінай, варочаць будуць не дабра, но на пагібель нашу». (с) Яська-гаспадар з-пад Вільні

Расейская Імперыя зараз на сьметніку гісторыі разам з Мурав’ёвым-вешальнікам, маскальскімі царамі і іншымі яе вернымі халопамі.

Тое за што змагаўся беларускі нацыянальны герой Кастусь Каліноўскі спраўдзілася – Беларускі Народзе даждаў свабоды, стварыў сваю Нацыянальную Дзяржаву! Бо ня ў сіле Бог, а ў Праўдзе!

"Бывай здаровы, мужыцкі народзе,
Жыві ў шчасці, жыві ў свабодзе.
I часам спамяні пра Яську твайго,
Што згінуў за праўду для дабра твайго.

А калі слова пяройдзе ў дзела,
Тагды за праўду станавіся смела,
Бо адно з праўдай у грамадзе згодна
Дажджэш, Народзе, старасці свабодна".

(с) Яська-гаспадар з-пад Вільні

Культура ў нас часткова маскалізавана, але ня бяда - паправім, галоўнае ёсьць свая нацыянальная дзяржава.
Цяперака трэба і Беларускую культуру Адраджаць, бо, на жаль, яшчэ актуальны словы Кастуся:

«Бо я табе з-пад шыбеніцы кажу, Народзе, што тагды толька зажывеш шчасліва, калі над табою маскаля ўжэ не будзе». (с) Яська-гаспадар з-пад Вільні

Жыве Беларусь! Слава беларускаму народу! Героям слава!

09.01.2007 20:31 SvyaTosLavhttp://azinfo.ru Респект и уважуха владельцу этого сайта. Видно не вооруженным глазом что вы приложили титанические усилия, дабы ваш сайт был действительно полезен юзеру.
azinfo.ru

08.01.2007 12:02 SilkinOhttp://poyandexy.ru Правы те, кто говорит что интернет - информационная помойка... Да я согласен с ними... НО среди всего прочего мусора встречаются достойные уважения и внимания ресурсы. Владельцы которых старательно и скурпулезно наполненняют свои детища ценнейшей информацией. Вот и владелец этого замечательного ресурса достоин УВАЖЕНИЯ. Спасибо вам за ваш сайт. Если вас не затруднит, посетите мой ресурс http://poyandexy.ru/

05.01.2007 20:45 Сергейhttp://www.astrolive.ru Доброго времени суток! Как с вами можно связаться по вопросам сотрудничества? А конкретно, размещение рекламы на сайте. Заранее сапсибо. Сергей Уважаемый Сергей! Вынужден Вас огорчить, но реклама на данном сайте не размещается

20.11.2006 16:48 Хлопец Шаноўны Дзмітры Мікалаевіч. Бачу пэўныя змены ў сайце. Даданыя: навіна пра святкаванне ўгодкаў, "Паўстанцкая Песня", абноўлены "Пісьмы з-пад шыбеніцы". Але нешта я не бачу нашых з НЛ прапаноў:
Датавання твораў (акрамя "Паўстанцкай Песні"),
Савецкіх вершаў пра Каліноўскага,
Ордэну,
Сцягу паўстання,
Фотаздымку месца пахавання.
Спадзяюся, што работа над сайтам ідзе поўным ходам і выкананне гэтых прапаноў не прымусіць сябе чакаць.
З павагай, Хлопец
PS Трашчонка я пачытаў. Ён таксама мае рацыю - калі б Каліноўскі перамог, жылі б мы ў Польшчы. Таму нават добра, што ён не перамог. Калі б ён перамог, увесь нацыянальны рух (калі б беларусы засталіся) базаваўся бы на брацкай любові да Расіі. А так, у нас заўсёды ёсць нешта, што штурхае нас да Еўропы. І добра, што не сільна, бо, як кажуць досыць еўрапеізаваныя палякі, "Што занадта, то не здровэ". Не ўсё адразу. Некаторыя творы беларускіх пісьменнікаў з'явяцца бліжэйшым часам. Што тычыцца рэканструкцыі ордэну, сцяга, фотаздымкаў etc. -- усё гэтае плануецца апублікаваць у межах новай рубрыкі "Музей", што будзе адчынена вясной-летам.
Што да высноваў Трашчанка -- калі б перамог КАЛІНОЎСКІ, была б утворана федэрацыя Польшчы і Літвы й Беларусі. І што б выйшла з гэтае федэрацыі -- яшчэ невядома. Увогуле гісторыя не церпіць умоўнага ладу...
І яшчэ. Гэты запыт варта было б адрасаваць на мой e-mail, тым больш, што Вы яго ведаеце. Давайце пакінем Гасцёўню для водгукаў.

09.09.2006 22:03 ALEXAN НУ И ШТО ТЫ , ХВЕДЗЯ, ТУТ ТАУЧЭШСЯ, ШОУ БЫ ТЫ ДА СВОИХ!!!

01.09.2006 17:18 той самы хлопец Шаноўны Дзмітры Мікалаевіч. Я згодны з тым, што нацыяналізм - гэта скрайняя форма патрыятызму, якая наносіць шкоду нац. меншасцям. Але, мяркую, што больш прыстойна казаць "нацыяналістычны", чым "сьвядомы", або "нячэсны".
Трашчонка абавязкова пачытаю, бо, як Вы казалі, колькі людзей, столькі і меркаванняў. Каб адстойваць сваё, трэба ведаць і чужое.
Дарэчы, я таксама пішу вершы і навуковыя працы. Вы згодны зрабіць невялікі творчы абмен на карысць маладога пакалення? Я не зусім цямлю, што Вы разумееце пад "невялікім творчым абменам". У любым выпадку, калі ў Вас ёсцека вершы ці іншыя творы, прысвечаныя Каліноўскаму ці Паўстанню, - дасылайце іх на мой e-mail. Добрыя рэчы заўсёды апублікую. Але калі я палічу Ваш матэрыял не вартым публікацыі - прашу на мяне не крыўдаваць.

30.08.2006 17:13 той самы хлопец Шаноўны Дзмітры Мікалаевіч. Я – той самы хлопец, што рабіў разбор верша. Чалавек, вядомы Вам, як Нячэсны Лукашыст (далей НЛ) распавёў мне пра тое, што ён напісаў у гасцёўні Вашага сайту. Пачытаў я вашы творы і перапіску з НЛ і ва ўсім разабраўся. Вось, што я адзначыў:
Па-першае:
Яшчэ раз дзякуй за верш “Маналог Кастуся Каліноўскгага”. Выбачайце за памылкі. 1938 год – гэта проста апіска. Я яе выправіў якраз перад друкам, але НЛ не захаваў. А другая памылка... Гэта ўрок для Вас. Калі ў наступны раз будзеце дапаўняць раздзел “Exegit Monumentum”, дадайце да твораў даты напісання. Калі б Вы так зрабілі трохі раней, мае высновы маглі быць трохі іншымі. Так ці інакш, гэта – не пасмяротны зварот Каліноўскага. Пасмяротны зварот Каліноўскага – гэта добра Вам вядомыя “Марыська чарнаброва” і “Пісьмы з-пад Шыбеніцы”. А “Маналог Кастуся Каліноўскгага” – проста двухсэнсоўны (словы, звычайныя для часоў Каліноўскага ўжываюцца ў сучасным сэнсе) нацыяналістычны твор.
Па-другое:
Вас пужае слова “нацыяналізм”? Гэта да набыцця Беларуссю незалежнасці яно мела экспрэссіўна-негатыўную афарбоўку. Зараз жа гэта адзін з шматлікіх палітычных рухаў. Хай сабе ён і супярэчыць дзяржаўнай ідэалогіі.
Па-трэцяе:
За сваёй інтэлегентнасцю НЛ не заўважыў, што няправільна пераказаў сваю думку. Пад словамі: “Я нідзе не знаходзіў згадкаў пра тое, што Каліноўскі быў бандытам, тэрарыстам і т. п. Акрамя Вашага сайту ды сайту радыё ”Свабода”. Выснова сумная – гэта яшчэ адзін няўдалы міф” ён меў на ўвазе, што дыскрэдытацыя Каліноўскага афіцыйнымі крыніцамі – яшчэ адзін няўдалы міф нацыяналістычнай прапаганды, а нейкі, напэўна, дабра знаёмы Вам “Федор” – правакатар. І не трэба адпірацца – здаецца, Вы пісалі:
“Увогуле сёння пра паўстанне 1863-1864 гг. можна пачуць дыяметральна процілеглае. Прыкра, што ў шальмаванні гераічнага кіраўніка інсургентаў бяруць удзел некаторыя беларускія літаратары і навукоўцы. Часам яго нават адкрытым тэкстам называюць "польскім шавіністам" ці наогул "бандытам". Вядома, большасць гэткіх выказванняў прадыктаваныя чыннікамі палітыка-ідэалагічнага плану”
А на “Радыё Свабода”, НЛ казаў, быў артыкул пра тое, як на БТ скасавалі перадачу “Падарожжа дылетанта”. Жыгамонт там скардзіўся на тое, што яго прымушалі браць інфармацыю з крыніц, дзе Каліноўскі – “польскі шавініст”.
Па-чацвёртае:
Праглядзеўшы паведамленне :-) , адказваю на вашыя ???. Здаецца мне, гэта нехта ўзяў добра вядомыя Вам успаміны Масалова і пагуляў з праграмай-перакладчыкам. Я сам так люблю рабіць з анекдотамі.
Па-пятае:
У раздзеле “Публіцыстыка” Вы нешта пісалі пра вёску Шчарбіны. Мая былая сядзіба знаходзілася недалёка ад яе, і ніякіх “Щэрбінаў” я там не бачыў. Ці можа Вы зноў не ўказалі дату напісання?
Выбачайце, калі я Вас пакрыўдзіў, але хочацца, каб мае заўвагі таксама былі добра прынятыя.
Жадаю Вам поспехаў. Усё ж такі ў ацэнцы верша я з Вамі не згодны. Але - колькі людзей, столькі і меркаванняў. Я ўсведамляю, што слова "нацыяналізм" сёння шматзначнае, але перш за ўсё разумею яго як скрайнюю форму патрыятызму, якая наносіць шкоду нац. меншасцям. І з гэтага зыходжу. Што тычыцца згадкаў пра тое, што Каліноўскі быў бандытам, тэрарыстам і да т. п. -- выбачайце, я няправільна зразумеў НЛ. Ад сваіх слоў ніколі не адмаўляюся. Але з высновай, што шальмаванне Каліноўскага ў дзяржаўных СМІ -- няўдалы міф "нацыяналістычнай" прапаганды пагадзіцца не магу. Варта толькі пачытаць, што піша пра Каліноўскага ў сваіх "опусах" афіцыйны гісторык Трашчанок. Ды й скасаванне Ордэна сведчыць пра многае. Даруйце, але звязаць гэтае з тым, што ў Беларусі не было пакуль (на шчасце) значных надзвычайных здарэнняў, я не магу.
Што тычыцца "Щэрбінаў" -- гэтая зацемка была напісаная і апублікаваная ў "ЛіМе", здаецца 4 гады таму. А шыльда тая вісела на аўтобусным прыпынку да вясны 2006 года. Г. зн. яе прыбралі літаральна паўгады таму.
Адносна ўказання датаў напісання твораў Вы маеце рацыю. Дзякуй вялікі.

28.08.2006 22:22 Нячэсны Лукашыст Нажаль, я не магу Вам дапамагчы нічым, акрамя заўваг, што я ўжо выказаў, бо я толькі аматар. Ваша праца сапраўды тытанічная, бо Вы - сапраўдны прафесіянал сваёй справы. Жадаю Вам творчых поспехаў, а Вашаму сайту - высокіх рэйтынгаў.
З павагай, Нячэсны Лукашыст

23.08.2006 13:14 Нячэсны Лукашыст Хочацца падзякаваць Вам ад імя сына майго таварыша па службе за верш-песню Сокалава-Воюша “Маналёг Кастуся Каліноўскага”. Як з яго поглядамі, так і з маімі твор разыходзіцца. Але, калі класу сына майго таварыша па службе задалі ў школе знайсці і прааналізаваць верш пра Каліноўскага, увесь клас пайшоў шукаць вершы ў бібліятэцы, а сын майго таварыша па службе пайшоў на Ваш сайт. Потым атрымалася, што такі верш быў толькі ў яго, і ён атрымаў 10. Я друкаваў яго аналіз у офісе і захаваў яго на кампутары. Вось ён:

Для аналізу я выбраў верш-песню вядомага у нацыяналістычных колах паэта і спявака Сяржука Сокалава-Воюша. Ён раней быў членам БНФ, а зараз жыве за мяжой. Яго вершы і песні прыгожыя і добра мастацкі аформленыя. Але у іх шмат нацыяналістычнай прапаганды. У сваім аналізе я паспрабую раскрыць ідэі нацыяналістычнай прапаганды і раскытыкаваць іх.

МАНАЛОГ КАСТУСЯ КАЛІНОЎСКАГА

Дзецюкі! Хіба здушылі ў вашых душах прагу волі?
Ці братамі, што ў магіле, нехта вымаліў патолю?
Ці спынілі вас у лёце, дзідай скінуўшы на травы?
Ці на слізкім павароце з панталыку збіў няправы?

Да вясны дажыць патрэбна, да вясны, да вясны.
Душы зноўку прагнуць бою, грудзі — вольных вятроў.
Што з таго, што світкай зрэбнай ледзь прыкрытыя яны,
Як пад кожнай світкай тою сэрцы мужных ваяроў.

Хай звярэе цар у шале, хай у шале цар лютуе,
Мы пазбавім сэрцы жалю, мы сваю зямлю ўратуем,
Мы крывёй і мазалямі зможам іхніх благародзій,
Зможам тых, хто маскалямі называюцца ў народзе.

Толькі шыбеніцы рукі, чорнай шыбеніцы.
Дацягнуліся да шыі і не здрадзілі, не!
Упіліся, бы гадзюкі, бы цярновыя вянцы,
Потым войкнулі нямыя і застылі, як у сне.

Што з таго, што я загінуў? Касінэрам меней стала,
І ўсяго, а над Айчынай не паменшала навала.
Дык ухопім разам зброю, спляжым звера, знішчым звера,
Каб звінелі над зямлёю песні вольных касінэраў.

Беларусь, мая матуля, Беларусь, Беларусь,
Заквітней чароўнай краскай, паланіўшы абшар.
Ні пятлі, ні здраднай кулі не скарыўся твой Кастусь —
Касінэр адвечны Яська, што з-пад Вільні гаспадар.

Страфа № 1
Зваротам “Дзецюкі!” Кастусь Каліноўскі пачынаў кожны нумар “Мужыцкай Праўды”. Лірычны герой зацікаўлівае чытачоў гіпербаламі тыпу “Чаму маўчыш? Ты што, спіш?”.
Страфа № 2
Пад словамі “да вясны” маецца на ўвазе тое, што Кастусь Каліноўскі мусіў аднавіць паўстанне вясной 1938 года. На жаль, гэта не ўдалося, бо Кастусь Каліноўскі быў забіты. У другім радку ужываецца адухаўленне “Душы зноўку прагнуць бою, грудзі – вольных вятроў”.
Страфа № 3
Іранічна-здзекавата гучыць “іхніх благародзій”. Іншасказальна перадаецца бязлітаснасць і стойкасць да апошняга дыхання будучага паўстання у радках “Мы пазбавім сэрцы жалю” “Мы крывёй і мазалямі”.
Страфа № 4
Лірычны герой расказвае пра тое, як яго павесілі. Адухаўляецца вобраз шыбеніцы і прадстае перад намі, як нейкая бязлітасная пачвара. Ужываюцца эпітэты: “Упіліся, бы гадзюкі, бы цярновыя вянцы” “застылі, як у сне”.
Страфа № 5
Тут адкрыта намякаецца на тое, што быццам “маскалі” усё яшчэ пануюць на Беларусі. Зноў гучыць заклік да барацьбы. Пад словам “касінэр” маецца на ўвазе не проста селянін з касой, а змагар за свабоду і незалежнасць.
Страфа № 6
Вялікай любоўю да Радзімы напоўненыя першыя два радкі. Ужываецца эпітэт: “Заквітней чароўнай краскай”. Трэці радок усхваляе Кастуся Каліноўскага: “Ні пятлі, ні здраднай кулі не скарыўся твой Кастусь”. Канчаецца верш, як і “Мужыцкая Праўда”, словамі “Яська-Гаспадар з-пад Вільні” у трохі пераіначаным аўтарам выглядзе. Лірычны герой верша – Кастусь Каліноўскі. Ён паказаны як дух героя, які з таго свету заве беларусаў ваяваць з “маскалямі”. Верш напісаны ў стылі “Мужыцкай Праўды”. Тэма верша – зварот духу Каліноўскага да беларусаў. Ідэя – барацьба з “маскалямі”.
Гэтая ідэя мне не зразумелая. Мы жывем у суверэннай, незалежнай дзяржаве. Ніякія “маскалі” нас не прыгнятаюць. Магчыма, на ўвазе маецца наша “прамаскоўская” улада. Але ніякая яна не прамаскоўская. Мы, беларусы крочым сваім курсам да развіцця. А Расія – наш галоўны стратэгічны партнёр, а не прыгнятальнікі “маскалі”. Я лічу, што Кастусь Каліноўскі быў у змагаром супраць царызму і эксплуатацыі, а не з “маскалямі”. Асабіста я не лічу гэты верш нацыяналістычным. Гэта - пасмяротны зварот Каліноўскага да беларусаў, заклік і надалей змагацца за сваю волю. Дастасоўваць яго да сучаснасці было б некарэктна. Тым больш, верш гэты напісаны Сокалавым-Воюшам яшчэ да атрымання Беларуссю Незалежнасці... Ды й сёння з незалежнасцю ў нас не ўсё бязвоблачна. Таго, што творыцца зараз з нашай мовай, культурай, гісторыяй, незалежная краіна дазваляць сабе не можа.
Пужае назоўнік "маскаль"? Але ж у часы Каліноўскага гэта было нармальнае народнае слова, якое абазначала як рускага па нацыянальнасці, так і царскага чыноўніка ці жаўнера. Які ж тут нацыяналізм?
Гэта цяпер слова "маскаль" мае экспрэсіўна-негатыўную афарбоўку. І ўжываць яго ў штодзённай моўнай практыцы сапраўды не варта. Але паважлівага стаўлення да іншых народаў трэба патрабаваць і ад рускіх -- ніякіх "бульбашоў", "хахлоў", "пшэкаў" быць не паввінна.
Што тычыцца самога разбору -- можна парадавацца за сына Вашага сябра. Не лічачы 1938 год, аналіз зроблены вельмі добра. Вось толькі высновы мне было чытаць крыху ніякавата. Але, думаю, прыйдзе час, і хлопец сам ва ўсім разбярэцца.

23.08.2006 13:13 Нячэсны Лукашыст Дзякуй за тое, што мае погляды прыйшліся Вам да спадобы. А зараз пра сайт.
Сайт найвычарпальнейшы! Столькі інфармацыі па гэтай тэме, сколькі ёсць на Вашым сайце ня знойдзеш практычна нідзе! Але ў мяне ёсць пэўныя заўвагі і прапановы.
Па-першае:
Я нідзе не знаходзіў згадкаў пра тое, што Каліноўскі быў бандытам, тэрарыстам і т. п. Акрамя Вашага сайту ды сайту радыё ”Свабода”. Выснова сумная – гэта яшчэ адзін няўдалы міф... Прабачце, не хачу Вас пакрыўдзіць.
Па-другое:
Мне здаецца, больш патрыятычна будзе сказаць пра скасаванне ордэну нешта накшталт “Слава Богу, Беларусь – краіна мірная, і надзвычайныя сітуацыі здараюцца рэдка, да і тое з невялікімі ахвярамі. Таму, ордэн Каліноўскага быў скасаваны”
Па-трэцяе:
Добра было б у Fotoshop''е зрабіць рэканструкцыю ордэна Каліноўскага. Вось апісанне:
Изготавливаться он должен был из серебра с позолотой. Сам знак состоял из двух четырехугольников, наложенных друг на друга и формирующих восьмиконечную звезду диаметром 44 мм. В ее центре круг диаметром 24 мм с рельефным изображением Кастуся Калиновского, обрамленным венком из дубовых и лавровых листьев. В верхней части круга на красном фоне надпись: "Кастусь Калиновский". Орден при помощи ушка и кольца соединялся с пятиугольной колодкой, обтянутой муаровой лентой красного цвета с двумя желтыми полосками по краям. Правда, в 1996 году президент Александр Лукашенко своим указом внес изменения в изображение ордена: колодка стала шестиугольной.
Па-чацвёртае:
Лічыцца, што Каліноўскі пахаваны на Замкавай гары ў Вільні, недзе пад помнікам Грунвальдскай бітвы. Гэтага помніка зараз няма, але я магу Вам сказаць, дзе ён быў. На Замкавай гары адна палова трохі ніжэй, другая трохі вышэй. У самым цэнтры гары, дзе ідзе схіл паміж паловамі, гэты помнік і стаяў. Калі Вы будзеце ў Вільні, можаце сфатаграфаваць гэтае месца і змясціць на сайце. Яшчэ ў Вільні ёсць мемарыяльная шыльда Каліноўскага, але я ня ведаю дзе.
Па-пятае:
Раздзел Exegit monumentum патрабуе дапаўнення. Трэба змясціць вершы савецкіх беларускіх паэтаў на гэтую тэматыку. Я не памятаю якіх, але іх можна знайсці ў любой бібліятэцы. Добра будзе змясціць і фальклорныя песні пра паўстанне. У таго ж, самога Караткевіча ёсць п’еса і сцэнарый балету “Кастусь Каліноўскі”, ня ўлічваючы вялічэзнага раману “Каласы пад сярпом тваім”.
Дзякуй за ўвагу, спадзяюся, што мае заўвагі будуць Вамі мудра выкарыстаны. Тое, што Каліноўскі быў бандытам і тэрарыстам -- сцвярджэнне аднаго з наведнікаў у гасцёўні. Я як стваральнік рэсурсу, здаецца, даволі пераканаўча яго аспрэчыў. У астатнім -- дзякуй за заўвагі і прапановы. У мяне ў самога была думка аб аднаўленні знешняга выгляду Ордэна, але пакуль не дайшлі рукі. Яшчэ раз дзякуй. Добра было б, калі б Вы самі аказалі пэўную дапамогу ў пошуку матэрыялаў. Калі ў Вас ёсць час і жаданне для гэтага -- напішыце мне на e-mail.

23.08.2006 12:43 :-) Было ясное и холодное утро; Калиновски удостоверился на выполнении; на области они прибывают, это имеет человека непосредственно в виселице, и он начал только иногда достойно в широком количестве. Если начато сделать больше в прочитанном подтверждении быстро от замечаний; таким образом все, например, как его название в "аристократическом Викенти Калиновски" названный, который имеет крик аусгесосен: "мы не имеем никаких аристократов, их те же самые!" политсмеджстер встряхнул больше в голове и спрошенным способом, свободным непосредственно. ???

11.08.2006 12:40 Нячэсны Лукашыст Каліноўскі ня быў ні бандытам, ні дыктатарам. Ён быў змагаром супраць расійскага царызму. Нягледзячы на тое, што яго паўстанне было разбітае, ідэі Каліноўскага засталіся жыць. "Вольная дзяржава мужыкоў" - ну чым не дыктатура пралетарыяту! Праз 54 года пасля паўстання царызм быў знішчаны і наступіла дыктатура пралетарыяту - "Вольная дзяржава мужыкоў" памерам з УСЮ ІМПЕРЫЮ, а не толькі Беларусь. А ў 1991 годзе СССР разваліўся і Беларусь з ўсімі прыгнечанымі Расіяй краінамі сталі НЕЗАЛЕЖНЫМІ. Хай сабе і не не мужыцкімі, але ВОЛЬНЫМІ! Такім чынам Каліноўскі апярэдзіў свой час амаль на 130 гадоў!
Я разумею, што гэты сайт нацыяналістычны, але ня хочацца, каб сутнасць айчыннага нацыяналізму была банальнай ("Гэць ад маскалёў!", "Луку на муку" і т. п.). Бо, кажучы "маскалі", Каліноўскі меў на ўвазе царысцкіх чыноўнікаў і памешчыкаў-эксплуататараў, а не расіянаў у сучасным сэнсе гэтага слова. Беларускі нацыяналізм павінен даказваць, што мы не "апалячаныя рускія" і не "русіфіцыраванныя палякі", а самастойная НАЦЫЯ і ДЗЯРЖАВА, якая мае сваю мову, культуру, гісторыю і шмат чаго зрабіла для свету.
ЛЮБЛЮ БЕЛАРУСЬ!
ІДЭІ КАЛІНОЎСКАГА БЕССМЯРОТНЫ! Згодны з Вамі. Дзякуй за допіс.

05.08.2006 06:31 Slava Zaizevhttp://poznakomlyu.ru/znakomstva/ Отличный сайт. Большой респект.

16.07.2006 09:32 Андрюхаhttp://cruises2006.narod.ru Мне лично понравилось :) спасибки вам!

30.06.2006 16:11 Федор Искренне жаль, что таким молодым ребятам, как ты, задурили головы этими байками о Калиновском и его бандитах. Это, в самом деле, печальная история. Вернее, подмена истории, героев. Калиновский Муравьеву и в подметки не годится. Больше аргументов, видимо, у Вас не нашлось...

27.06.2006 19:21 Федор Какого белорусского фольклора? Назовите хоть одну по-настоящему народную байку или песню о Кастусе. Нету!!!!!!!!!! и Не ищите. А что касается серьезных исследователей, то советую Вам почитать статью о М.Н. Муравьеве в "Немане", по-моему в 5 или 6 (7) номере за 2005 год. Автор ее - Гигин. Так что не один Трещенок отстаивает историческую правду. Позор террористу Калиновскому и его последышам! Да хотя бы "Паўстанцкая песня". Или это по Вашему не фольклор? Статью в "Немане" обязательно почитаю, хотя объективности от государственных литературных изданий после их объединения в печально известный холдинг "Литература и искусство" ожидать не приходится. Что касается того, что "Трещенок отстаивает историческую правду", Ваше право так считать. Только почему-то его "труд", написанный за несколько месяцев (!) получил допуск на истфаке БГУ, если не ошибаюсь, с третьей попытки, после административного нажима... В свою очередь настоятельно советую прочесть публикации Г. Киселева, М. Бича, В. Шалькевича. Быть может, они откроют Вам глаза.

16.06.2006 09:24 Федор Люди!!!!!!!! Одумайтесь!!!!!!!!!! Кого вы прославляете?! Это же бандит. Почитайте его приказы, обращения - повесить, топор не остановится на калыскай младенца. Ужас! Нельзя так ненавидеть свой народ. Калиновский - настоящий вешатель, а не Михаил Николаевич Муравьев. Муравьев спас нашу страну от хаоса и кровавой диктатуры изувера Калиновского. Вдумайтесь: более 4 тысяч убитых мирных жителей. И это от рук мятежников. Я бы Вам посоветовал, уважаемый, читать не только работы российских историков-националистов, а также их местных "единомышленников" типа г-на Трещенка, но и исследования серьёзных белорусских ученых. Кроме того, более вдумчиво, внимательно читайте и анализируйте исторические документы и свидетельства очевидцев. Калиновский был предводителем национально-освободительного восстания и, естественно, должен был проявлять жесткость по отношению к его врагам. Иначе быть не могло. Но обвинять его в убийствах тысяч мирных жителей абсурдно. Будучи, выражаясь Вашими словами, "бандитом" и "изувером", Калиновский никак не мог бы стать персонажем белорусского фольклора, главным героем большого числа живописных полотен, литературных произведений белорусских мастеров. Так что давайте будем объективными...

10.06.2006 13:00 Вінцук Адказваю. Па-першае, "захерыу" - гэта лiтаратурнае слова, якое паходзiць ад назвы кирылiчнай лiтары Х. Яна падобна на крыж, i "захерыу", "пахерыу" азначае "перакрыжавау", "перакрэслiу". Чытайце Дастаеўскага, шаноўныя паны!!!
Наконт эпiлепсii. Зноў, больш чытайце. Прашэнне Калiноўскага рэктару аб дапамозе, бо ў яго вельмi частыя прыпадкi. Гэта як? Як тут быць? Не ў хваробе справа, шаноўны. Хоць не дужа прыстойна называць чалавека па яго хваробе: "гэты кульгавы", "гэты сухотнік", "гэты эпілептык". Тое, што падчас вучобы ва універсітэце Каліноўскі пакутаваў ад цяжкой нервовай хваробы, ПАДОБНАЙ да падучай - факт вядомы. А вось на карысць асноўнага свайго выказвання Вы так і не прывялі аніякіх аргументаў. Гэта наводзіць на думку, што іх няма...
Што тычыцца "літаратурнасці" - шмат якія непрыстойныя словы маюць пад сабой прыстойны грунт. Але ад гэтага самі яны, спадар Вінцук, прыстойнымі не робяцца.

09.06.2006 21:18 Вінцук Гэты эпiлептык захерыу усю лiцьвiнскую справу Па-першае, шаноўны спадар, каб сцвярджаць такое, варта было б прывесці нейкія аргументы. А па-другое, у беларускай мове, да Вашага ведама, вельмі багаты слоўнікавы запас. Наступныя паведамленні з нецэнзурнымі выразамі будуць адразу выдаляцца.

09.06.2006 21:05 Федор Ужасный сайт!!!!!!!! Калиновский был террористом, кровавым диктатором Литвы. Стыдно считать его чуть ли не национальным героем. Это позор При большом желании можно облить грязью кого угодно. Немецко-фашистские оккупанты, к примеру, называли бандитами и террористами советских партизан.

23.05.2006 19:19 Lick Файны сайт. Вельмі цікава, калі чытаеш ГЕНІЯЛЬНУЮ кнігу У. Караткевіча зазіраць на сайт, каб больш дакладна ўявіць падзеі ды й асобы. Абмяняйцеся банэрамі зь "Беларускай Салідарнасьцю"! Слава змагарам!!!

28.03.2006 15:45 Я КАлинофски - это был русафоп Змагар супраць расійскага панавання на нерасійскай тэрыторыі - не значыць русафоб.

15.03.2006 22:48 Ultrashttp://www.nacyja.narod.ru Цікавы сайт!Слава Каліноўскаму!Слава Беларусі Нацыі Слава!

20.12.2005 16:54 дзяржаўны гісторык Сайт цікавы, змястоўны, прыгожы. Але хацелася б больш адпаведнасці дзяржаўнай ідэалогіі, бо, як сказаў наш прэзідэнт: "Ідэалогія для дзяржавы - тое, ж самое, што імунная сістэма для жывога арганізму". А калі хочаш добра зрабіць арганізму, навошта парушаць імунную сістэму?

13.10.2005 11:50 Андрэйhttp://www.bemyart.com\ Вельмi спадабалiся вершы)
Дзякуй за такi сайт.

10.09.2005 22:22 Вожык-МФ Дзякуй вялікі за сайт. Сьпіс паўстанцаў-нацыянальных герояў Беларусі й асабліва фотаздымкі вельмі ўразілі.
Аўтар-малайчына!
Жыве Беларусь! Жыве Вечна!
http://www.mfront.net Дзякуй на добрым слове.

04.05.2005 22:09 vinthttp://www.voka.tk НАЦЫЯНАЛЬНЫ ЗВАРОТ!!!
http://www.voka.tk
ДАЛУЧАЙСЯ!

18.04.2005 17:33 Аліся Гэта адзін з найлепшых сайтаў, што мне калісь даводзілася сустракаць! Тым больш інфармацыя, змешчаная тут, мне вельмі дапамагла падчас маёй невялічкай працы ў школе па дадзеным пытанні. Вялікі вам дзякуй!

02.04.2005 19:11 Уршуля Нашай краiне патрэбен свой герой. А iх трэба рабiць, нават калi iх няма. А у нас - ёсць!!!:)
А вы, спадар, дапамагаеце заняць сапрауднаму герою сваё месца.
Нiзкi паклон:)

09.02.2005 13:50 Мікалайhttp://www.gaiba.narod.ru Натрапіў на Ваш сайт з Гасцёўні аднаго украінскага сайта. Прыемны сайт! Жадаю плёну ў творчасці!

16.01.2005 02:14 Правы альянсhttp://www.rightall.org Помнік Кастусю Каліноўскаму ў Менску. Дамагаемся разам!

04.01.2005 14:43 Яуген Вельмi прыемна асэнсаваць, што iдэi беларускасцi пакуль не загiнулi, ня гледзячы на усе намаганнi БТ i iншых "прыхвасняу" сёнешняй улады. Распаусюджванне iдэi аб тым, што гiсторыя Беларусi пачалася не 1917, i тым больш не у 1994, а значна раней, вельмi патрэбна нашай грамацкасцi. Ваш сайт спрыяе гэтаму працэсу. Дзякуй Вам за яго!

25.11.2004 05:44 rydel.nethttp://www.rydel.net/ Вельмі цікава! Можа Вы хацелі-б разьмясьціць матэрыялы пра Каліноўскага ў беларускай Вікіпэдыі (be.wikipedi.org)?

24.10.2004 16:36 6EJIKAhttp://www.belka.sbn.bz Витаю. Вельми цикавиць мяне адно пытанне, кали не сакрэт, падкажы як лепей зрабиць гасцёуню. На маёй старонке збираюся зрабиць нешта падобнае, тольки не ведаю як ((. Посьпехау!!! На Ваш e-mail дасланае паведамленне.

21.10.2004 13:05 Алена Шаноўны Зміцер!
Дзякуй Вам вялікі за вашу працу!

У меня ёсць некалькі пытанняў: тое, што змешчана ў раздзелах "Байкі", "Вершы", "Балады"... гэта... ваша асабістая творчасць? калі так, то нядрэнна было б дзе-небудзь гэта зафіксаваць, каб усім было бачна :-)

Яшчэ не ўсё перачытала. У бліжэйшы час гэтым займуся. Але... падабаецца :-) творчасць ваша, сам рэсурс і яго ідэя...

Дзякуй за тое, што Вы ёсць. Дзякуй вялікі на добрым слове. Творы гэтыя сапраўды мае. Прыемна, што Вам падабаецца...

10.10.2004 00:05 vokahttp://.voka.tk Будзем Разам!

Нашыя мэты: данясенне да грамадства
- беларускай культуры і магчымых напрамкаў яе развіцця ў 21 стагоддзі;
- гісторыі Беларусі і цікавых звестак пра нашых продкаў.
- беларускай мовы і растлумачэнне, чаму мы павінны размаўляць па-беларуску.

Нашыя праекты: газеты “ВОКА”, “СЛОВЫ ПРОДКАЎ”,Вызначым разам лепшую беларускую песню!!!,"Зрабі-BY", ШТУРМ FM, дыспут на тэму "Становішча беларускай мовы ў грамадстве", ШТУРМ FM - 2, акцыя "1 верасня. Хочам вучыцца па-беларуску!"

http://www.voka.tk Спадарства! Просьба не засмечваць Гасцёўню запісамі шчыра рэкламнага характару. Надалей паведамленні падобнага кшталту будуць бязлітасна выдаляцца.

26.07.2004 12:41 Аляксей Дзякуй за такі добры, а галоўнае вельмі патрэбны сайт. Ужо даўно наспела неабходнасць стварыць нешта падобнае. Яшчэ раз дзякуй і прыміце мае пажаданні творчых поспехаў і удачы.
З. Ы. Ёсць у мене праблема. Хачу знайсці недзе вялікі партрэт Каліноўскага, такі, каб можна было ці на комп павесіць як фон, ці раздрукаваць ды на сценку у рамку. Тыя малюнкі, што на вашым сайце, занадта маленькія і невыразныя (выбачайце). Можа хто-небудзь здолее параіць чаго-небудзь? Думаю былоб карысна зрабіць раздзел са "шпалерамі" патрыятычнага характару.

05.07.2004 15:46 калиновский владимир Я из Иркутска. Мой прадед Петр Константинович Калиновский в 1907году приехал в Сибирь из Наревки.Это километрах в 15 от Мостовлян. Звоните по т.8-395-2-17-30-26. Уважаемый Владимир! К сожалению, непосредственный телефонный разговор между нами невозможен. Но я надеюсь, что мы наладим контакт по электронной почте. На оставленный Вами здесь e-mail мною уже отправлено сообщение. Пишите!

03.03.2004 05:46 добры дзядзечка Усiм, хто ведае лiтары! РАСПАД АСОБЫ - адбываецца тут: http://lishasontia.at.tut.by . РАСПАД АСОБЫ - хутчэй, чым тое магчыма ўявіць! РАСПАД АСОБЫ і ня толькі. НОВЫЯ бессьмяротныя творы вялікага майстра псіхалягічнага лубка - казачкi Добрага Дзядзечкi пра нядобрае жыцце. Для дарослых i малых. Рукапiсы яшчэ не дагарэлі! Пакланеньне агню - не хвароба. Сайт працягвае выпадковая існаваньне ў сеціве! Вышэй сцяг свяшчэннай мізантропіі!

16.12.2003 01:57 Рыгор Вялікі дзякуй аўтару!
Жадаю творчых посьпехаў